5 Mei ... Een nat begin

Bevrijdingsdag, heel toepasselijk ware het niet dat de regen hier met bakken uit de de hemel komt vallen. De kids zitten binnen hun eerste DVD-tje te kijken. Co is buiten (in zijn zeilpak) de boot aan het optuigen.
Over de reis; zoals reeds gezegd vertrok Co maandag 2 mei tegen de middag uit Monnickendam en moest tot 's avonds 19.00 uur wachten in Venlo voor ze Duitsland in mochten. Op dinsdag 3 mei om 16.00 uur aan de Oostenrijkse grens. Dat ging voorspoedig, maar helaas de tunnels worden in colonne gereden en die vertrok op woensdag 4 mei 12.00 uur! Een vertraging van maar liefst 20 uur, wat ook tot gevolg had dat ze veel later in Izola zouden aankomen dan wij.
 

De kids en ik vertrokken dinsdag 3 mei 20.05 vanaf A'dam Centraal met de City Night Line naar München. Helaas geen couchette voor ons alleen; Stan een gepensioneerde Sloveen die in Utrecht woont, vertelt met een glimlach op zijn gezicht dat hij een half jaar gaat zeilen in Istrië waar hij een zeilboot heeft liggen. Tom zegt, met een veel grotere glimlach op zijn toet; 'Wij ook". Het slapen in de trein is leuk bedacht, tussen A'dam en München 19 tussenstops met alle daarbij behorende geluiden, dus meer dan hazenslaapjes zijn het echt niet. Op het traject München-Ljubljana ontvang ik het Sms-je dat Co pas 's nachts in Izola denkt aan te komen. Dat is een knappe tegenvaller, even denken wat wij dan doen.
 
Na 21 tussenstops bereiken we Ljubljana en heb dan besloten om in Izola voor de nacht een hotel te zoeken. Van Ljubljana naar Koper hebben we een boemeltreintje en 20 tussenstops later zijn we precies op tijd in Koper (18.10 uur). Met de taxi naar Izola en het is bloedheet ( wel 30°C). Een aardige taxichauffeur brengt ons naar een keurig hotel vlak bij de Marina. Het lijkt alleen wel een bejaardenkuuroord, met zwembad en veel grijze postduiven in trainingspakken op slippers. We eten een pizza in het stadje en gaan vroeg naar bed (wel gezellig met z'n drieën in een 2-pers. bed, de 3-pers. kamers waren vol (bejaardentriootjes?) ).


 

 Na het ontbijt gaan we op zoek naar Co en Kee2 en gelukkig zijn die zo gevonden.Om 01.15 waren ze bij de Marina. Het ziet er grauw en grijs uit, wat een verschil met gisteren. De botenlift begint om 8.00 uur en nu maar afwachten wanneer wij aan de beurt zijn. Om 11.30 is het zover en dan regent het ook. We liggen er zo in, ze hebben hier een ongelooflijk tempo. Voor de mast moeten we weer even wachten, eerst nog snel een bootje eruit en nog één erin. Als je dan toch moet wachten kun je beter iets nuttigs doen, in onze zeilpakken staan we in de stromende regen de mast schoon te poetsen.
Het is nu 16.30, het regent nog steeds, de kachel staat aan, tijd voor een borrel, geen champagne (de omstandigheden zijn er niet echt naar) en hopen dat het morgen droog is. 

 
6 Mei Onthaasten

Gisteren rond 19.00 uur werd het droog, gelukkig, en zijn we het dorp ingelopen op zoek naar restaurantje. Lekker vis gegeten en vroeg ons mandje in. Iedereen heeft last van moeheid.
Toen we vanochtend opstonden scheen het zonnetje, met een strak blauwe lucht. Buiten ontbeten en dat voelde wel heel lekker. Co heeft de rust nog niet echt gevonden bij de rest begint het er op te lijken. De hele dag aangerommeld, alle natte zooi gedroogd, duo-gen weer geplaatst, bijboot opgeblazen, naar van alles en nog wat gezocht en ook weer gevonden, eerste wasje gedraaid (of beter gezegd geschud). Eind van de middag trekt de wind aan, betrekt het en ja hoor regen.
 
7 Mei

Het weer is prachtig als we opstaan. Ontdekt dat je in de haven online kan zijn en dat zijn we dus de hele dag.  Geweldig, maar wel met spoed het dagboek bijwerken. Reuze gezellig om mailtjes uit te lezen en terug te sturen. Co heeft zijn dag gevuld met technische aangelegenheden; de nieuwe GSP aansluiten en helaas nog geen ontvangst op de repeater. Ligt het dan toch aan de repeater? De windmeter doet het na het plaatsen van de mast ook niet meer, er moet nog een ontluchting worden aangebracht op de nieuwe watertank, dus de hele boot gaat weer op zijn kop. Ik vermaak me buiten met de romp cleaneren en polishen, een erg dankbare klus maar ook een zware. Spierpijn morgen zal mijn verdienste zijn.